Dziurawiec to rosnąca przy drogach oraz na łąkach charakterystyczna bylina o żółtych kwiatach, osiągająca do metra wysokości. Młode, kwitnące pędy z pączkami wykorzystywane są jako lek. Z drugiej strony rolnicy nie są przychylni tej roślinie, ponieważ występując na łąkach obniża jakość siana. Dziurawiec zawiera w kwiatach czerwony barwnik, który barwi mleko krów.

Dziurawiec pospolity – właściwości

Dziurawiec jest powszechnie stosowany, ponieważ zawiera substancje aktywne. Przede wszystkim chodzi o rutynę i kwercetynę, które w głównej mierze wzmacniają naczynia krwionośne, a także hiperycynę, charakteryzującą się właściwościami antyoksydacyjnymi oraz moczopędną hyperozydę. Ta ostatnia substancja znacznie wzmaga oddawanie moczu.

Nie można zapominać także o tym, że dziurawiec jest wspaniałym źródłem olejków eterycznych oraz substancji mineralnych i witamin A i C.

Dziurawiec pospolity – zastosowanie

Dziurawiec zastosowanie ma dosyć szerokie. Między innymi jest bardzo pomocny przy wszelkiego rodzaju oparzeniach oraz ranach. Za sprawą aktywnych substancji działa zarówno ściągająco, jak i regenerująco. Łagodny napar można stosować do przemywania ran oraz wrzodów i ropni. Szczególnie jest on przydatny dla młodych osób, zmagających się z trądzikiem. Regularne stosowanie zimnego naparu z dziurawca znacznie redukuje problemy skórne.

Ponadto dziurawiec pospolity powinno się stosować w stanach zapalnych żołądka, a także pęcherzyka żółciowego.

Każdy, kto boryka się z problemem nadmiernego stresu, powinien zaopatrzyć się w napar lub preparaty z dziurawcem. Przede wszystkim działa on silnie uspokajająco. Również dzieci mogą stosować go z powodzeniem, szczególnie w przypadkach moczenia nocnego.

Dziurawiec – przeciwskazania do stosowania

Przyjmując preparaty z dziurawcem nie powinno się przebywać zbyt długo na słońcu, ponieważ może dojść do poparzenia. Wszystko to przez zawartą w roślinie hiperycynę. Podobnie jest w przypadku kobiet przyjmujących antykoncepcję hormonalną.

Dziurawiec kiedy zbierać?

Dziurawiec to wieloletnia roślina, która kwitnie od czerwca do września. Ziele zbiera się w okresie kwitnienia. Następnie należy je wysuszyć w przewiewnym, ciemnym miejscu. W tym celu najlepiej jest je rozłożyć lub związać w pęczek i zawiesić.